33) 5 gedichten van Charles Bukowski

Geplaatst op Geupdate op

MBBukowskigraphiteonsquaredpaperInterviewer: “En wat met het beeld dat mensen zich over jou vormen [in Amerika] ?”

Charles Bukowski: “O, dat, wel, het is nogal overdreven – dat ik een harde ben, dat ik met alle vrouwen in en uit bed spring, dat soort dingen. Ze zijn een beetje achter op de tijd met mij. Ik deed zoiets wel eens, tot op zekere hoogte, maar in het algemeen is dat zwaar overdreven. Ze vergroten uit wat ik ben, wat ik deed, wat ik doe.”

349. de misantroop

Ze beschuldigen mij ervan er één te zijn.

Wel, ik ben de ruïnes van Athene,

weet je.

Ik werk altijd om opnieuw op te bouwen,

ik herstel.

Wanneer ik onder mensen ben

wordt er iets van mij weggenomen.

De meeste mensen zijn nauwelijks

vrolijk en zelden boeiend.

Ik luister naar hun klachten,

neem notie van hun eigen-lof,

hun onoriginele inzichten.

Ze geeuwen mijn leven weg.

Vraag je me om hen te omarmen?

Ik haat ze niet,

ik wil ze niet verslaan

of doden.

Ik wil hen gewoon

uit de weg gaan.

Wanneer ik alleen ben

voel ik mij op mijn best.

Het is mijn normale doen,

het is het moment waarop ik me uitstrek, kabbel,

het is het moment waarop welk licht er dan ook is

mij binnendringt.

De ruïnes van Athene.

De oude schooier.

De kakkerlak

in de kathedraal.

De goede wijn.

De mentale conversaties met

Mevrouw Dood.

De droom van gouden

windmolens.

Het leven inhaleren.

De verheven opsluiting.

De lieve muren.

Als datgene verkiezen boven Mensheid

van mij een misantroop maakt

dan ben ik

tot op het gevest,

tevreden

nu

hier

vanavond

morgen

volgend jaar

alleen

met alleenheid

eindelijk.

the misanthrope

I’ve been accused of being

one.

well, I’m the ruins of Athens,

you know.

I’m always working to

rebuild, I’m on the

mend.

when I am with people

something gets subtracted

from me.

most people are hardly

joyous and seldom

interesting.

I listen to their complaints,

take note of their

braggadocio,

their unoriginal

insights.

they yawn my life

away.

you ask me to embrace

them?

I don’t hate them,

I don’t want to defeat

them or kill them.

I just want to get away

from them.

it is when I am alone

that I feel at my

best.

it is my normal

way,

it is when I smooth

out, float,

it is when whatever

light there is

enters

me.

the ruins of Athens.

the old bum.

the cockroach in the

cathedral.

the good wine.

the mental conversations

with Mrs. Death.

the dream of golden

windmills.

the inhaling of

life.

the soaring confinement.

the gentle walls.

if preferring this to

Humanity makes me a

misanthrope

then I

am

to the hilt,

gladly

now

here

tonight

tomorrow

next year

alone with

aloneness

finally.

358. niet in goede doen

De beroemde acteur zat aan tafel met zijn vrienden

en de vrienden van de eigenaar van het paard

dat zou gaan rennen in de grote wedstrijd.

Iedereen had kaartjes gekocht

voor het paard van de eigenaar.

Ze zaten bij elkaar en volgden

de wedstrijd.

Het paard van de eigenaar rende

niet goed, het

kwam als laatste.

Enkele ogenblikken gingen voorbij,

toen haalde de beroemde acteur

de stapel kaartjes boven

en gooide ze neer voor de eigenaar.

Daar lagen ze uitgespreid op het

witte tafellaken.

Ik hield niet meer van alle films

waarin ik de beroemde acteur

had zien spelen.

Ik hield niet meer

van de beroemde acteur.

Ik verliet de tafel.

Ik verliet de Directeurskamer.

Ik nam de lift naar beneden

weg van daar.

Ik stak over naar de plaats van de tribunes

waar de niet-beroemde arme mensen zaten

en ze waren mooi,

ze hadden gezichten als bloemen

en ik keek naar hen

en dronk

in hun wellustige

normaalheid.

bad form

the famous actor sat at the table with

his friends and the friends of the owner

of the horse

who was to run in the big race.

everybody had purchased tickets on the

owner’s horse.

they sat together and watched the

race.

the owner’s horse ran

badly, he ran

last.

some moments passed,

then the famous actor took his

stack of tickets

and tossed them down in front of the

owner.

they were spread there upon the white

tablecloth.

I no longer liked any of the movies

I had seen the famous actor

in.

I no longer liked the famous

actor.

I left the table.

I left the Director’s Room.

I took the elevator down and out of

there.

I walked across to the

grandstand area

to where the non-famous

poor people were

and they were beautiful,

they had faces like

flowers

and I stared at them,

drinking in their

voluptuous

normalness.

61. de meisjes

Ik zit al

5 jaar

naar dezelfde lampenkap

te staren

en die heeft

een stof van een vrijgezel

verzameld

en de meisjes

die hier binnenkomen

zijn te druk bezig

om het af te vegen

maar ik vind dat niet erg,

ik heb het te druk gehad

om op te merken

tot nu,

dat het licht

van 5 jaar moeite

daar slecht

doorheen schijnt.

the girls

I have been looking at

the same

lampshade

for

5 years

and it has gathered

a bachelor’s dust

and the girls who enter here

are too

busy

to clean it

but I don’t mind

I have been too

busy

to notice

until now

that the light

shines

badly

through

5 years’

worth.

67. het lachende hart

Jouw leven is jouw leven.

Laat het niet neer geknuppeld worden

in vochtige onderwerping.

Waak. Er zijn uitwegen.

Ergens is er licht.

Het mag dan wel niet veel licht zijn

maar het verslaat de duisternis.

Waak.

De goden zullen je kansen bieden,

ken ze, neem ze.

De dood kun je niet verslaan.

Maar je kunt dood

in het leven verslaan.

En hoe vaker je leert dit te doen

des te meer licht er zal zijn, soms.

Jouw leven is jouw leven.

Ken het terwijl je het beleeft.

Je bent wonderbaarlijk.

De goden wachten je op

om zich te verheugen

in jou.

the laughing heart

your life is your life.

don’t let it be clubbed into dank

submission.

be on the watch.

there are ways out.

there is light somewhere.

it may not be much light but

it beats the

darkness.

be on the watch.

the gods will offer you

chances.

know them, take them.

you can’t beat death but

you can beat death

in life,

sometimes.

and the more often you

learn to do it,

the more light there will

be.

your life is your life.

know it while you have

it.

you are marvelous

the gods wait to delight

in

you.

338. lichtbruin

Lichtbruine staar

die domme verbaasde heerlijke

lichtbruine staar.

Daar zorg ik wel voor.

Je hoeft me niet meer

te vervoeren

met jouw Cleopatra

filmster

trucjes

besef je wel

dat als ik een telmachine was

ik wel eens zou kunnen uit vallen

bij het optellen

van al die keren dat je

die lichtbruine staar gebruikt hebt?

Niet dat je niet de beste bent

met jouw lichtbruine staar.

Op een dag zal één of andere klootzak van een gek

jou komen vermoorden

en zal je mijn naam uitroepen

en zal je eindelijk weten

wat je had moeten weten

zo heel erg

lang geleden.

light brown

light brown stare

that dumb blank marvelous

light brown stare

I’ll take care

of it.

you needn’t carry me

anymore

with your Cleopatra

movie star

tricks

do you realize

that if I were an adding machine

I might break down

tabulating

how many times you’ve used

that light brown stare?

not that you’re not the best

with your light brown stare.

someday some crazy son of a bitch

is going to murder you

and you’ll cry out my name

you’ll finally know

what you should have known

so very long

ago.

(Charles Bukowski, vertaling Manu Bruynseraede)

Plaats een reactie