33) 5 gedichten van Charles Bukowski
Interviewer: “En wat met het beeld dat mensen zich over jou vormen [in Amerika] ?”
Charles Bukowski: “O, dat, wel, het is nogal overdreven – dat ik een harde ben, dat ik met alle vrouwen in en uit bed spring, dat soort dingen. Ze zijn een beetje achter op de tijd met mij. Ik deed zoiets wel eens, tot op zekere hoogte, maar in het algemeen is dat zwaar overdreven. Ze vergroten uit wat ik ben, wat ik deed, wat ik doe.”
349. de misantroop
Ze beschuldigen mij ervan er één te zijn.
Wel, ik ben de ruïnes van Athene,
weet je.
Ik werk altijd om opnieuw op te bouwen,
ik herstel.
Wanneer ik onder mensen ben
wordt er iets van mij weggenomen.
De meeste mensen zijn nauwelijks
vrolijk en zelden boeiend.
Ik luister naar hun klachten,
neem notie van hun eigen-lof,
hun onoriginele inzichten.
Ze geeuwen mijn leven weg.
Vraag je me om hen te omarmen?
Ik haat ze niet,
ik wil ze niet verslaan
of doden.
Ik wil hen gewoon
uit de weg gaan.
Wanneer ik alleen ben
voel ik mij op mijn best.
Het is mijn normale doen,
het is het moment waarop ik me uitstrek, kabbel,
het is het moment waarop welk licht er dan ook is
mij binnendringt.
De ruïnes van Athene.
De oude schooier.
De kakkerlak
in de kathedraal.
De goede wijn.
De mentale conversaties met
Mevrouw Dood.
De droom van gouden
windmolens.
Het leven inhaleren.
De verheven opsluiting.
De lieve muren.
Als datgene verkiezen boven Mensheid
van mij een misantroop maakt
dan ben ik
tot op het gevest,
tevreden
nu
hier
vanavond
morgen
volgend jaar
alleen
met alleenheid
eindelijk.
the misanthrope
I’ve been accused of being
one.
well, I’m the ruins of Athens,
you know.
I’m always working to
rebuild, I’m on the
mend.
when I am with people
something gets subtracted
from me.
most people are hardly
joyous and seldom
interesting.
I listen to their complaints,
take note of their
braggadocio,
their unoriginal
insights.
they yawn my life
away.
you ask me to embrace
them?
I don’t hate them,
I don’t want to defeat
them or kill them.
I just want to get away
from them.
it is when I am alone
that I feel at my
best.
it is my normal
way,
it is when I smooth
out, float,
it is when whatever
light there is
enters
me.
the ruins of Athens.
the old bum.
the cockroach in the
cathedral.
the good wine.
the mental conversations
with Mrs. Death.
the dream of golden
windmills.
the inhaling of
life.
the soaring confinement.
the gentle walls.
if preferring this to
Humanity makes me a
misanthrope
then I
am
to the hilt,
gladly
now
here
tonight
tomorrow
next year
alone with
aloneness
finally.
358. niet in goede doen
De beroemde acteur zat aan tafel met zijn vrienden
en de vrienden van de eigenaar van het paard
dat zou gaan rennen in de grote wedstrijd.
Iedereen had kaartjes gekocht
voor het paard van de eigenaar.
Ze zaten bij elkaar en volgden
de wedstrijd.
Het paard van de eigenaar rende
niet goed, het
kwam als laatste.
Enkele ogenblikken gingen voorbij,
toen haalde de beroemde acteur
de stapel kaartjes boven
en gooide ze neer voor de eigenaar.
Daar lagen ze uitgespreid op het
witte tafellaken.
Ik hield niet meer van alle films
waarin ik de beroemde acteur
had zien spelen.
Ik hield niet meer
van de beroemde acteur.
Ik verliet de tafel.
Ik verliet de Directeurskamer.
Ik nam de lift naar beneden
weg van daar.
Ik stak over naar de plaats van de tribunes
waar de niet-beroemde arme mensen zaten
en ze waren mooi,
ze hadden gezichten als bloemen
en ik keek naar hen
en dronk
in hun wellustige
normaalheid.
bad form
the famous actor sat at the table with
his friends and the friends of the owner
of the horse
who was to run in the big race.
everybody had purchased tickets on the
owner’s horse.
they sat together and watched the
race.
the owner’s horse ran
badly, he ran
last.
some moments passed,
then the famous actor took his
stack of tickets
and tossed them down in front of the
owner.
they were spread there upon the white
tablecloth.
I no longer liked any of the movies
I had seen the famous actor
in.
I no longer liked the famous
actor.
I left the table.
I left the Director’s Room.
I took the elevator down and out of
there.
I walked across to the
grandstand area
to where the non-famous
poor people were
and they were beautiful,
they had faces like
flowers
and I stared at them,
drinking in their
voluptuous
normalness.
61. de meisjes
Ik zit al
5 jaar
naar dezelfde lampenkap
te staren
en die heeft
een stof van een vrijgezel
verzameld
en de meisjes
die hier binnenkomen
zijn te druk bezig
om het af te vegen
maar ik vind dat niet erg,
ik heb het te druk gehad
om op te merken
tot nu,
dat het licht
van 5 jaar moeite
daar slecht
doorheen schijnt.
the girls
I have been looking at
the same
lampshade
for
5 years
and it has gathered
a bachelor’s dust
and the girls who enter here
are too
busy
to clean it
but I don’t mind
I have been too
busy
to notice
until now
that the light
shines
badly
through
5 years’
worth.
67. het lachende hart
Jouw leven is jouw leven.
Laat het niet neer geknuppeld worden
in vochtige onderwerping.
Waak. Er zijn uitwegen.
Ergens is er licht.
Het mag dan wel niet veel licht zijn
maar het verslaat de duisternis.
Waak.
De goden zullen je kansen bieden,
ken ze, neem ze.
De dood kun je niet verslaan.
Maar je kunt dood
in het leven verslaan.
En hoe vaker je leert dit te doen
des te meer licht er zal zijn, soms.
Jouw leven is jouw leven.
Ken het terwijl je het beleeft.
Je bent wonderbaarlijk.
De goden wachten je op
om zich te verheugen
in jou.
the laughing heart
your life is your life.
don’t let it be clubbed into dank
submission.
be on the watch.
there are ways out.
there is light somewhere.
it may not be much light but
it beats the
darkness.
be on the watch.
the gods will offer you
chances.
know them, take them.
you can’t beat death but
you can beat death
in life,
sometimes.
and the more often you
learn to do it,
the more light there will
be.
your life is your life.
know it while you have
it.
you are marvelous
the gods wait to delight
in
you.
338. lichtbruin
Lichtbruine staar
die domme verbaasde heerlijke
lichtbruine staar.
Daar zorg ik wel voor.
Je hoeft me niet meer
te vervoeren
met jouw Cleopatra
filmster
trucjes
besef je wel
dat als ik een telmachine was
ik wel eens zou kunnen uit vallen
bij het optellen
van al die keren dat je
die lichtbruine staar gebruikt hebt?
Niet dat je niet de beste bent
met jouw lichtbruine staar.
Op een dag zal één of andere klootzak van een gek
jou komen vermoorden
en zal je mijn naam uitroepen
en zal je eindelijk weten
wat je had moeten weten
zo heel erg
lang geleden.
light brown
light brown stare
that dumb blank marvelous
light brown stare
I’ll take care
of it.
you needn’t carry me
anymore
with your Cleopatra
movie star
tricks
do you realize
that if I were an adding machine
I might break down
tabulating
how many times you’ve used
that light brown stare?
not that you’re not the best
with your light brown stare.
someday some crazy son of a bitch
is going to murder you
and you’ll cry out my name
you’ll finally know
what you should have known
so very long
ago.
(Charles Bukowski, vertaling Manu Bruynseraede)